Türkiye'de eğitim sistemi sahip olduğu otoriter yapısıyla giderek çağın gereklerine uygun insan yetiştirmekten uzaklaşmaktadır. Otoriter eğitim sistemi içinde çocuğun yerini sorguladığımızda, çocuğun verilen bilgileri olduğu gibi aldığını, üzerinde düşünmeden, kendi İfadesine dönüştürmeden, bir başka deyişle özümsemeden sadece ezberlediğini, kendisinden istenildiğinde de aynı şekilde verdiğini görüyoruz. Giderek bir yığına dönüşen bilgiler zaman içinde de unutuluyor. Bu sistem içinde çocuk, bir süre sonra bulunduğu grup içinde sadece verilenle yetinen, kendi sesini duymayan, hatta kendi varlığının, sahip olduğu potansiyelin farkında olmayan pasif, yaratıcılıktan uzak, üretmeyen, risk a/mayan bir varlık haline dönüşüyor. Bu çalışma kapsamında amacımız, ders sırasında bilinen klasik yöntemlerin dışında, çocuğu merkeze yerleştiren, kendini ifade etmesine ve duyularını geliştirmesine yardımcı olabilecek yöntemler önermektir. "Tiyatro ve Canlandırmayı kullanarak bir dersi nasıl işleyebiliriz, oyun yoluyla çocuklara nasıl ulaşabiliriz gibi soruların yanıtlarını vermektir.