Bu çalışmada ilköğretim öğretmenlerinin öğrencilerini motive etme biçimlerinin çeşitli değişkenler açısından farklılık gösterip göstermediğinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Manisa ili Soma ilçesinde bulunan ilköğretim okulu öğretmenleri oluşturmaktadır. Çalışma 131 ilköğretim öğretmeni üzerinde yürütülmüştür. Araştırma verileri Sünbül, Kesici ve Bozgeyikli tarafından (2003) geliştirilen "Öğretmenlerin Öğrencileri Motive Etme Ölçeği (ÖÖME)" ve demografik bilgi formu kullanılarak elde edilmiştir. Araştırma sonucunda, ÖÖME ölçeğinin YDK, ODK, YDÖ alt boyutlarında cinsiyete göre anlamlı bir farklılık gözlenmezken, ODÖ'de anlamlı fark gözlenmiştir. Yaşa göre ise ODK, ODÖ ve YDÖ alt boyutlarında anlamlı farklılık görülmezken YDK'da anlamlı bir fark bulunmuştur. Branşa göre ÖÖME ölçeğinin alt boyutlarında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Öğrenim düzeyine göre YDK'da anlamlı bir farklılık gözlenmezken, ODK, ODÖ ve YDÖ alt boyutlarında anlamlı farklılık gözlenmiştir. Okul türüne göre YDK ve ODK alt boyutlarında anlamlı farklılık gözlenirken ODÖ ve YDÖ'de anlamlı fark gözlenmemiştir. Hizmet süresine göre ise YDK ve YDÖ'de anlamlı farklılık gözlenmezken ODK ve ODÖ'de anlamlı farklılık gözlenmiştir. Öğretmen eğitimi için öneriler tartışılmıştır.