Bu çalışmada, farklı disiplin alanlarınınkonularından biri olan prososyal davranışlar ve bu davranışların kaynağı olaraközgeci motivasyon kavramı değerlendirilmektedir. Bu amaçla, bir kişinin kendiçıkarına dayanmayan bir motivasyona sahip olup olmadığı, başkalarının iyiliğiiçin böyle bir motivasyona sahip olmak mümkünse bile insanların özgeci davranıpdavranmayacakları ve eğer varsa bunların iç kaynaklarının ne olduğuna dairsorulara yanıt aranmıştır. Çözümlemelerde, öncelikle yardım etme davranışlarınınve özgecilik kavramının açıklanmasında literatürdeki kavramsallaştırılmasüreçleri içinde nasıl oluştuğuna ilişkin olarak Platon ve Kant’tan başlayarakkonunun önemli araştırmacılarının görüşleri ortaya konmuştur. Değerlendirme,özgeci motivasyonun diğer formları dahil edilmek suretiylegerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak, özgeci motivasyonu harekete geçiren önemliunsurların olduğu ve en önemli unsurun empatik kaygı olduğu görülmekte, ayrıcaözgecilik kavramının gelişim ve eğitim paradigmaları içinde yer almasının önemive yardımsever olmanın öğretilebileceği anlaşılmaktadır. Makalede son olarakprobleme ilişkin perspektif ve öneriler sıralanmıştır.